inloggen / registreer

Jurisprudentie

AF0289

Datum uitspraak2002-11-13
Datum gepubliceerd2002-11-13
RechtsgebiedBestuursrecht overig
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamRaad van State
Zaaknummers200202207/1
Statusgepubliceerd

Uitspraak

200202207/1. Datum uitspraak: 13 november 2002. AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak op het hoger beroep van: [appellant], wonend te [woonplaats], tegen de uitspraak van de rechtbank Assen van 6 maart 2002 in het geding tussen: appellant en de raad van Tynaarlo. 1. Procesverloop Bij besluit van 21 november 2000 heeft de raad van Tynaarlo (hierna: de raad) geweigerd een voorbereidingsbesluit te nemen ten behoeve van de vestiging van een geitenmelkerij op het perceel [locatie]. Bij besluit van 24 april 2001 heeft de raad het daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit en het advies van de Commissie voor bezwaar- en beroepschriften van 14 maart 2001, waarnaar in het besluit wordt verwezen, zijn aangehecht. Bij uitspraak van 6 maart 2002, verzonden op die dag, heeft de rechtbank Assen (hierna: de rechtbank) het daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief van 16 april 2002, bij de Raad van State ingekomen op 22 april 2002, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 20 mei 2002. Deze brieven zijn aangehecht. Bij brief van 3 juli 2002 hebben burgemeester en wethouders een memorie van antwoord ingediend. De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige. De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 22 oktober 2002, waar appellant in persoon, en de raad, vertegenwoordigd door E.G. Zijlstra, ambtenaar der gemeente, zijn verschenen. 2. Overwegingen 2.1. Bij de aangevallen uitspraak is de rechtbank tot de slotsom gekomen dat de raad bij de bestreden beslissing op bezwaar de weigering om een voorbereidingsbesluit te nemen terecht heeft gehandhaafd. De Afdeling stelt vast dat de rechtbank daarbij de door appellant ingediende beroepsgronden heeft betrokken en deze terecht en op goede gronden heeft verworpen. Hetgeen appellant in hoger beroep heeft aangevoerd komt neer op een herhaling van hetgeen hij bij de rechtbank naar voren heeft gebracht en biedt geen aanknopingspunten voor een ander oordeel dan de rechtbank daarover heeft gegeven. 2.2. Het hoger beroep is ongegrond en de aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd. 2.3. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. W. van den Brink, Lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. B. Bastein, ambtenaar van Staat. w.g. Van den Brink w.g. Bastein Lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 13 november 2002. 13.